Proces barwienia anodowego jest podobny do galwanizacji i nie ma specjalnych wymagań dotyczących elektrolitu. Różne wodne roztwory 10% kwasu siarkowego, 5% siarczanu amonu, 5% siarczanu magnezu, 1% fosforanu trójsodowego itp., w razie potrzeby można zastosować nawet wodny roztwór białego wina. Ogólnie można stosować destylowany wodny roztwór 3% - 5% wagowych fosforanu trójsodowego. W procesie barwienia w celu uzyskania koloru wysokonapięciowego elektrolit nie powinien zawierać jonów chlorkowych. Wysoka temperatura powoduje degradację elektrolitu i powstawanie porowatej warstwy tlenku, dlatego elektrolit należy umieścić w chłodnym miejscu.
W barwieniu anody powierzchnia użytej katody powinna być równa lub większa niż powierzchnia anody. Ograniczenie prądu jest ważne w przypadku kolorowania anodowego, ponieważ artyści często lutują wyjście prądu katodowego bezpośrednio do metalowego zacisku pędzla, gdzie obszar barwienia jest mały. Aby dopasować prędkość reakcji anody i rozmiar elektrody do obszaru barwienia oraz zapobiec pękaniu warstwy tlenkowej i korozji elektrycznej na skutek nadmiernego prądu, prąd musi być ograniczony.
Zastosowanie technologii anodowania w medycynie klinicznej i przemyśle lotniczym
Tytan jest materiałem biologicznie obojętnym i ma problemy takie jak niska siła wiązania i długi czas gojenia w połączeniu z tkanką kostną oraz niełatwo jest uzyskać osteointegrację. Dlatego stosuje się różne metody obróbki powierzchni implantów tytanowych, aby sprzyjać osadzaniu się HA na powierzchni lub zwiększać adsorpcję biomolekuł w celu poprawy ich aktywności biologicznej. W ostatniej dekadzie nanorurki TiO2 wzbudziły duże zainteresowanie ze względu na ich doskonałe właściwości. Eksperymenty in vitro i in vivo potwierdziły, że może indukować osadzanie się hydroksyapatytu (HA) na jego powierzchni i zwiększać siłę wiązania powierzchni styku, promując w ten sposób adhezję i wzrost osteoblastów na jego powierzchni.
Do powszechnych metod obróbki powierzchni zalicza się metodę warstwy zolżelowej, obróbkę hydrotermiczną Utlenianie elektrochemiczne jest jedną z wygodnych metod otrzymywania wysoce regularnie ułożonych nanorurek TiO2. W tym doświadczeniu zbadano warunki wytwarzania nanorurek TiO2 oraz wpływ nanorurek TiO2 na wpływ aktywności mineralizacyjnej powierzchni tytanu w roztworze SBF.
Tytan ma niską gęstość, wysoką wytrzymałość właściwą i odporność na wysoką temperaturę, dlatego jest szeroko stosowany w przemyśle lotniczym i pokrewnych dziedzinach. Ale wadą jest to, że nie jest odporny na zużycie, łatwy do zarysowania i łatwy do utlenienia. Anodowanie jest jednym ze skutecznych sposobów przezwyciężenia tych braków.
Anodowany tytan może być stosowany do dekoracji, wykańczania i zapewniania odporności na korozję atmosferyczną. Na powierzchni ślizgowej może zmniejszyć tarcie, poprawić kontrolę termiczną i zapewnić stabilną wydajność optyczną.
W ostatnich latach tytan był szeroko stosowany w biomedycynie i lotnictwie ze względu na jego doskonałe właściwości, takie jak wysoka wytrzymałość właściwa, odporność na korozję i biokompatybilność. Jednak jego słaba odporność na zużycie również znacznie ogranicza zastosowanie tytanu. Wraz z pojawieniem się technologii anodowania wierteł, ta wada została przezwyciężona. Technologia anodowania polega głównie na optymalizacji właściwości tytanu pod kątem zmiany parametrów takich jak grubość warstwy tlenku.
Czas publikacji: 7 czerwca 2022 r