Trudności w obróbce tytanu
(1) Współczynnik odkształcenia jest mały:
Jest to stosunkowo oczywista cecha podczas obróbki materiałów ze stopów tytanu. W procesie skrawania powierzchnia styku wióra z powierzchnią natarcia jest zbyt duża, a skok wióra na powierzchni natarcia narzędzia jest znacznie większy niż w przypadku materiału ogólnego. Takie długotrwałe chodzenie spowoduje poważne zużycie narzędzia, a podczas chodzenia występuje również tarcie, które zwiększa temperaturę narzędzia.
(2) Wysoka temperatura cięcia:
Z jednej strony wspomniany mały współczynnik odkształcenia będzie prowadził do częściowego wzrostu temperatury. Głównym aspektem wysokiej temperatury skrawania w procesie cięcia stopu tytanu jest to, że przewodność cieplna stopu tytanu jest bardzo mała, a długość kontaktu pomiędzy wiórem a powierzchnią natarcia narzędzia jest krótka.
Pod wpływem tych czynników ciepło powstające w procesie skrawania jest trudne do odprowadzenia na zewnątrz i gromadzi się głównie w pobliżu wierzchołka narzędzia, powodując miejscową zbyt wysoką temperaturę.
(3) Przewodność cieplna stopu tytanu jest bardzo niska:
Ciepło powstające podczas cięcia nie jest łatwo odprowadzane. Proces toczenia stopu tytanu jest procesem charakteryzującym się dużym naprężeniem i dużym odkształceniem, który generuje dużo ciepła, a wysokie ciepło powstające podczas obróbki nie może być skutecznie rozproszone. Na ostrzu temperatura gwałtownie wzrasta, ostrze mięknie, a zużycie narzędzia przyspiesza.
Wytrzymałość właściwa produktów ze stopów tytanu jest bardzo wysoka wśród metalowych materiałów konstrukcyjnych. Jego wytrzymałość jest porównywalna ze stalą, ale jej waga stanowi tylko 57% masy stali. Ponadto stopy tytanu charakteryzują się małym ciężarem właściwym, wysoką wytrzymałością cieplną, dobrą stabilnością termiczną i odpornością na korozję, ale materiały ze stopów tytanu są trudne do cięcia i mają niską wydajność przetwarzania. Dlatego pilnym problemem do rozwiązania zawsze było pokonanie trudności i niskiej wydajności obróbki stopów tytanu.